การนำของเหลือทิ้งจากอุตสาหกรรมอาหารทะเลมาเพิ่มมูลค่าเป็น ไคโตซานและนาโนไคโตซาน โดยแปรผันความเข้มข้นของกรดเมทาคริลิก เพื่อให้ได้การสร้างอนุภาคนาโนไคซานที่เหมาะสม จากนั้นสมบัติของไคซานและนาโนไคซานจะทำการทดสอบด้วย TEM, XRD, FTIR และ DLS เป็นต้น เมื่อได้นาโนไคซานที่เหมาะสมแล้วจะนำมาทดสอบฤทธิ์ในการต้านจุลชีพ ผลงานวิจัยนี้พบว่าการใช้อนุภาคนาโนไคโตซานสามารถยืดอายุการเก็บรักษาและรักษาคุณภาพของผลกล้วยได้ อีกทั้งผลงานวิจัยนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้เป็นผลิตภัณฑ์ให้มีศักยภาพสู่เชิงพาณิชย์ ทั้งด้านการแพทย์ เภสัชกรรม อุตสาหกรรมเครื่องสำอาง และอุตสาหกรรมอาหารได้