แผ่นดูดความชื้นในรองเท้านี้ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์จากเปลือกข้าวโพดซึ่งเป็นวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร ซึ่งหากกำจัดผิดวิธีจะเกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม แต่เมื่อนำมาสกัดจะได้ซิลิกาที่เป็นสารดูดความชื้น ทดแทนการนำเข้าซิลิกาจากต่างประเทศที่มีราคาแพง วัสดุหลักของแผ่นดูดความชื้นในรองเท้าประกอบด้วยเยื่อจากกระดาษเหลือใในสำนักงานและซิลิกาที่สกัดจากเปลือกข้าวโพดซึ่งมีความพรุนตัว และมีความสามารถในการดูดความชื้น นำมาขึ้นรูปร่วมกันเป็นแผ่นดูดความชื้นในรองเท้า ผ่านการทดสอบการใช้งานจากผู้สวมรองเท้าหุ้มส้น จำนวน 3 กลุ่ม ประกอบด้วย 1) นักกีฬาฟุตบอล 2) พนักงานโรงงาน และ 3) ข้าราชการครู กลุ่มละ 30 คน เป็นเวลา 1 สัปดาห์ แล้วให้ประเมินคนความพึงพอใจหลังการทดลองใช้แผ่นดูดความชื้นในรองเท้าในด้านความสะดวกในการใช้งาน ด้านความเหมาะสมของรูปร่างและขนาด ด้านความสามารถในการดูดความชื้น และด้านความเป็นประโยชน์ พบว่า ผู้ใช้มีความพึงพอใจในภาพรวม อยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน โดยกลุ่มนักฟุตบอลมีความพึงพอใจมากที่สุด รองลงมา คือ กลุมพนักงงานโรงงาน และกลุ่มข้าราชการครู ตามลำดับ